آن روز که سهراب نوشت
تا شقایق هست زندگی باید کرد
خبر از آن دل پردرد گل یاس نداشت
باید این جور نوشت
چه شقایق باشی
چه گل پیچک و یاس
زندگی اجبار است
ای مصور صورت یار مرا بی ناز کش
چون به نازش می رسی بگذار من خود می کشم